Neler oldu bir bilseniz..
Bunca aydır yazmadım yazamadım :( mutsuzum ve umutsuzum.
Aileme inandıramıyorum inandırmaya kalktığımda ise sürekli aynı şeyleri diyorlar.
Ben sürekli aynı kişilerle takılıyorum ama millet görmüyor bende o yüzden sürekli tuvalette oluyorum bir şeyler üretiyorum kendimce.Onlarla muhabbet etmek için her şeyi yapıyorum ama gariptir ki görmüyorum.Psikolojik yardım alıyorum ama bir işe yaramıyor.Çünkü doktorla sadece konuşuyorum ve buda benim canımı sıkıyor.İnsanlara karşı ikiyüzlüyüm.Doktordan çıktıktan sonra yine konuşuyorum onlarla.Doktor sürekli "bahsetmesen bilemem ki"veya "yaratıcılık"özelliğimden bahsediyor.Ama saçma hem de çok saçma bir bilseniz.Şunu anlamıştım o gün bu sorunum sonsuza kadar sürsün en azından insanlardan kurtulmak için tuvalete gitsem daha iyi acı gerçekleri öğrenmek beni sürekli mutsuz ediyor avutayım kendimi sonsuza kadar gerçekten başka bir şey istemiyorum.Zaten okulda da arkadaşım yok kimsesizim.Ama okulda kimsesizim onlar var yanımda tuvalete gidiyorum ve onlarla konuşma yolunu buluyorum sürekli.
Bu sorunumu kimse anlayamadı gerçekten.Hatta bir gün ben gülerken arkadaşım "Manyakmısın niye gülüyorsun durduk yere?"dedi.Ben de "Onun dediklerini duymadın mı?"dedim o da "Kimse espri yapmadıki"dedi.Şaşmıştım ve o günden sonra sorunlarımın ilerlediğini anladım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder